Printzipio metodologikoak: 

1.– Aniztasunaren trataera.

Banakotasuna dugu oinarri, hau da, haur bakoitzaren bakarra dela onartzen                                                                                       dugu; bakoitzak bere historia du, bere motibazio, beharrizan eta interesak.                                                                    

Horregatik, gure hezkuntza jarduna irekia eta malgua izango da eta askotariko                                                                           aukerak eskainiko ditugu, haur guztientzat egokia izateko eta                                                                                     desberdintasunak errespetatzeko.

2.– Ikaskuntza esanguratsua.

Ikasteko modua esanguratsua eta zentzuduna izan dadin, askotariko erlazioak ezarri behar ditugu haurrek dakitenaren eta ikasi behar dutenaren artean. Horri esker ezaguerak sustatuko ditugu eta haurrek ikasiko dutena esperientzia positiboa izango da. Esperientziak elkarrekin trukatuko dituzte, bizi eta gozatu egingo dute, eta ikasi eta ulertu ere, betiere haurrentzat zentzua eta esanahia badute. Jarduera gehienak jolasak dira. Izan ere, badakigu etapa honetan jolasak ikasteko tresna pribilegiatua dela eta honen bidez, ikasitako guztia atsegingarria eta motibagarria denez, edukiak hoberen barneratzen dira.

3.– Eskola­giroa: ongizate­, afektu­ eta estimulu­eremua.

Haurren ikaskuntzan afektua jasotzeko beharra lehen mailako beharra da, harremanak behar dituzte. Harreman horiek ongizatea, konfiantza eta segurtasuna eragiten diete, eta guk ere hori helarazi nahi dugu. Ingurua eta giroa oso garrantzitsua da haurraren segurtasuna indartzeko. Onartua eta maitatua sentitu behar da haurra, eta horri esker ikasi egingo du.

4.– Eremuen, denboraren eta baliabide materialen antolaketa

Eskolako eremu guztiak dira hezkuntza­jardunerako toki egokiak, denetan gertatzen baita ekintza­elkarrekintza­ komunikazioa. Antolatzeko orduan leku horietan izan ohi direnen interesak eta beharrizanak asetzera jo behar da. Aproposak izan behar dute honako hauetarako: mugimenduak, afektua, jolasak, esplorazioa, komunikazioa, harremanak, atsedena, ikaskuntza, etab.

Aukeratutako materialek erraztu eta sustatu egin behar dituzte, besteak beste, aurkikuntzak egitea, behatzea, sinbolizatzea eta adieraztea. Hezkuntzarako material egokiak izango dira edozein motatako elementu eta objektuak, baldin eta neska­mutikoek eta materialek elkarri eragiten badiote, eta elkarrekintza hartatik zerbait ikasten bada.

Denbora eskolako bizimodua antolatzeko tresnatzat hartuko da; baina horrez gain, kontuan izango da neska­mutikoen nortasuna eraikitzen laguntzeko elementu garrantzitsua dela. Denbora antolatzeko modua beti izango da malgua eta naturala, aukera izateko, jarduerak ez ezik harremanak, parte­hartzea, gogoeta eta eztabaida ere sortzeko.